Το πλήρες κείμενο της Απόφασης του Αρείου Πάγου, που επανέλαβε την δίκη των οκτώ κατηγορουμένων για την κατάρρευση του μετώπου της Μικρασιατικής Εκστρατείας, έξι εκ των οποίων και εκτελέστηκαν, επαναφέρει στο προσκήνιο το μείζον ιστορικό και πολιτικό ζήτημα του Εθνικού Διχασμού.
Ο Άρειος Πάγος, αξιοποιώντας με επιστημονικό και αντικειμενικό τρόπο τα διαθέσιμα ιστορικά τεκμήρια και λαμβάνοντας υπόψιν το σύνολο των προϋποθέσεων νομιμότητας που δεν τηρήθηκαν από το Επαναστατικό Έκτακτο Στρατοδικείο του 1922, αποφάνθηκε για την αθωώτητα των κατηγορουμένων: Δημητρίου Γούναρη, Νικολάου Στράτου, Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, Νικολάου Θεοτόκη, Γεωργίου Χατζηανέστη, Γεωργίου Μπαλτατζή, Ξενοφώντα Στρατηγού και Μιχαήλ Γούδα.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου έρχεται να επιβεβαιώσει το γεγονός πως η Δίκη των Έξι υπήρξε μια δίκη πολιτικής σκοπιμότητας, με μόνον και άμεσο σκοπό την δικαιολόγηση της δολοφονίας των πολιτικών αντιπάλων του Ελευθερίου Βενιζέλου. Από την άποψη αυτή, με την εκκαθάριση της αντιπολίτευσης απέναντι στον αρχηγό των Φιλελευθέρων, ο Εθνικός Διχασμός φθάνει στην κορύφωσή του. Οι δηλητηριώδεις συνέπειες της καταχρηστικής δίωξης και της νομιμοφανούς δολοφονίας των ‘Έξ” στοιχειώνουν ακόμη την Ελλάδα.
Διαβάζοντας το έργο που μόλις κυκλοφόρησε “ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ – Η αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι και η αθωωτική απόφαση του Αρείου Πάγου”, σε Πρόλογο και Επιμέλεια Ιωάννη Νασιούλα, από τις Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοπορία, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με πλήθος πληροφοριών και εκτιμήσεων ιστορικής και νομικής υφής. Η συστηματική αποσιώπηση και διαστρέβλωση της νεότερης ιστορίας μας δεν οφείλεται στην έλλειψη τεκμηρίων.
Βέβαια, αρχεία και ιστορικές πηγές, ιδίως όσα βρίσκονται υπό την ευθύνη των ελληνικών κρατικών αρχών, είναι πεισμώνως μέχρι σήμερα κλειστά, κλειδαμπαρωμένα και απαγορεύεται η πρόσβαση των ερευνητών σ’ αυτά. Χαρακτηριστική περίπτωση: το βασιλικό αρχείο.
Παρόλα αυτά, η αποσιώπηση και διαστρέβλωση της ιστορίας, που εν πολλοίς ξεκινά με τα αχαρακτήριστα ελληνικά σχολικά βιβλία, οφείλεται κατά κύριο λόγο στους όρους του πολιτικού παιχνιδιού που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα: όσοι δεν είναι αρεστοί στους ξένους πάτρωνες των Ελλήνων πολιτικών, θάβονται κυριολεκτικά και μεταφορικά από την συστηματικά επιβαλόμενη ιστορική αφήγηση.
