Ο θάνατος του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β’, τέως Βασιλέα των Ελλήνων, ορίζει το τέλος ενός απογοητευτικού κύκλου για την πολιτειακή μας ιστορία.
Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 κατέλυσε το πολίτευμα του οποίου ήταν νόμιμος ρυθμιστής.
Η παντελής έλλειψη υποστήριξης των Αμερικανών στην απόπειρά του να ανατρέψει την δικτατορία των Συνταγματαρχών, τον άφησε μόνο απέναντι στους θεληματικούς κινηματίες τον Δεκέμβριο του 1967.
Η επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή να αναλάβει την εξουσία από τα χέρια των ανθρώπων του δικτάτορα Δημητρίου Ιωαννίδη και να μην αναμένει την αποκατάσταση του καταλυθέντος νομίμου πολιτεύματος, με την επιστροφή στην χώρα του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β΄, είναι ορόσημα πολιτειακής και πολιτικής απαξίωσης.
Ελάχιστοι στη χώρα σεβάστηκαν το Σύνταγμα, ακόμα και όταν αυτό είχε μείζον κόστος για τους ίδιους.
Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ μπορεί μάλλον να συγκαταλέγεται με την δική τους πλευρά.
Αιωνία του η μνήμη.
