Η αρχαιότερη εικόνα της Σταύρωσης του Ιησού Χριστού σώζεται στην Ιερά Μονή Όρους Σινά.
Εικονίζει τον Χριστό εσταυρωμένο, με ακάνθινο στέφανο και όπου αναγράφονται τα ονόματα των δύο συσταυρωθέντων ληστών “Γέστας” και “Δήμας”, γνωστά από την απόκρυφη καινοδιαθηκική παράδοση.
Το δεξί τμήμα της εικόνας είναι κατεστραμμένο και ο Χριστός παριστάνεται με το σώμα όρθιο, τα χέρια τεντωμένα, το κεφάλι ελαφρότατα γερμένο και τα μάτια κλειστά ενώ φορά κολόβιο (αχειρίδωτο ποδήρες ρούχο) και όχι το περίζωμα που επικράτησε από τα τέλη του 9ου αιώνα. Αίμα και νερό ρέουν από την πλευρά του.
Δίπλα του, επάνω σε χωριστούς και απόκρημνους βράχους, είναι στημένοι οι σταυροί των δύο ληστών. Από αυτούς σώζεται μόνο ο αριστερός (δεξιά του Χριστού), με περίζωμα στην μέση και τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη.
Αναγράφονται επίσης τα ονόματα των δύο συσταυρωθέντων ληστών, “Γέστας” και “Δήμας”, γνωστά από την απόκρυφη καινοδιαθηκική παράδοση.
Στηθαίοι άγγελοι πετούν γύρω από τον σταυρό και δίπλα στον σταυρό του Χριστού στέκονται η Παναγία, με υψωμένο το αριστερό χέρι που κρατεί μαντήλι και δείχνει προς τα μάτια της υποδηλώνοντας έτσι ότι είναι μάρτυρας της Σταύρωσης του Υιού της και ο Ιωάννης, του οποίου το αριστερό χέρι είναι κρυμμένο μέσα στο ιμάτιο. Η Παναγία δηλώνεται με τις λέξεις “Η Αγία Μαρία” (με βυζαντινό μονόγραμμα), όπως συμβαίνει πριν από την Εικονομαχία.
